Autorzy książki rozważają., jak we współczesnym świecie zapewnić równe miejsce osobom z niepełnosprawnością wśród pełnosprawnych, stawiają pytania dotyczące zadań pedagogiki specjalnej: czy głównym terenem jej działań powinny być instytucje specjalne; czy pedagog specjalny, który chce pracować w nurcie ogólnodostępnej edukacji, ma być utożsamiany przede wszystkim z nauczycielem wspierającym; jak i gdzie można wykorzystać jego profesjonalną wiedzę i umiejętności; co należy zmienić w kształceniu pedagogów specjalnych; czy profilaktyka i wspieranie rozwoju osób z niepełnosprawnością to obecnie najważniejsze zadania.Niemal wszystkie przedstawione opracowania nawiązują do aktualnego dorobku w naukach społecznych i tendencji i praktycznym obszarze pedagogiki specjalnej w krajach zachodnich. Ponieważ większość opracowań respektuje wysokie kryteria naukowości i zapotrzebowania praktyczne, można żywić nadzieję, że publikacja ta istotnie przyczyni się do poprawy stanu polskiej pedagogiki specjalneZ recenzji prof. Dr. Hab. Bronisława Urbana